مضرات ورود به حوضچه آب سرد پس از سونا
ورود به حوضچه آب سرد پس از سونا!
هر عقل سلیمی، تجویز این عمل را علی الخصوص برای کودکان و افراد مُسن، به ضرر بدن دانسته و از انجامش ابا خواهد نمود. قرار گرفتن در معرض شوک ها و تغییرات ناگهانی، عملی کاملا اشتباه و باعث ایجاد اثر مخرب بر روی ماهیچه های قلب و نارسایی های بعدیِ قلبی و آریتمی، و نیز منجر به ضعف های عمومی خواهد شد. حتی کسانی که در مناطق قطبی مثل سیبری زندگی کرده و به آب بسیار سرد نیز عادت دارند، ورود به حوضچه را دقیقا بعد از خروج از محیط های گرمِ سونا، جکوزی و یا حتی حمام انجام نمی دهند.
مگر نه اینکه اطباء، گرم کردن بیش از حد خانه در زمستان را امری ناپسند و غلط اعلام کرده و می فرمایند باید تعادلی بین دمای درون و بیرون از خانه برقرار باشد؟! بهتر است به جای ورود به حوضچۀ آب یخ، از دوش آب کمی خنک، آن هم به صورت تدریجی و مرحله ای استفاده شود. بدین صورت که طی یک دقیقه استفاده از دوش، دمای آب اینچنین تنظیم شود که ثانیه های ابتدایی ۴۰ درجه، بعد از چند ثانیه ۲۵ درجه، سپس ۱۵ درجه و در آخر ۵ درجه، تنظیم و استفاده گردد. بدین طریق هم به مزایای استفاده از حوضچۀ آب سرد، دست یافته ایم و هم از مضرات کوتاه مدت و درازمدت شوک های تغییر دما مصون مانده ایم.
فایدۀ استفاده از این حوضچه ها (آرامش بخش، کاهندۀ تورم و التهاب پوست، و هرچه که باشد)، ریسک انجامش، به خطر شوک ها و به جان خریدن نارسایی های بعدی نخواهد ارزید. بهتر است به همان دستورات طبی احادیث عمل شود که فرموده اند «برای فرار و پیش گیری از سردردها (و غیره)، در انتهای استحمام، پاهایتان را با آب یخ شسته و مقدار بسیار کمی از آب ولرم حمام را میل نمایید». (درون بدن، گرم باشد، ولی مقداری از بیرون خنک!).
هشدارهایی درباره واردشدن به حوضچه آب سرد استخرها:
یکی از مسائلی که در استخرها باب شده است وارد شدن افراد به حوضچه های آب سرد و آب گرم است که اکثر افراد بدون توجه و از روی تقلید آن را انجام می دهند و به عوارض آن توجهی ندارند. متن پیش رو گزیده ای است با جرح و تعدیل از کتاب قانون ابن سینا درباره استعمال آب سرد و شرایط آن. استعمال آب سرد برای کسى مناسب است که تمام مسائل بهداشتی را با دقت رعایت کرده باشد، و سن و قوت و هیکل او و فصل آن موافق باشد. نکات زیر نیز باید مورد توجه او باشد:
- بر او تُخَمه واقع نشده باشد؛ یعنی عادت به روی هم خواری و پرخوری نکرده باشد.
- قى (استفراغ عمدی) نکرده باشد.
- اسهال نشده باشد. (چه با مسهل چه به سبب بیماری)
- بیخوابى نکشیده باشد.
- در سن کودکی و نوجوانی نباشد.
- در سن کهنسالی نباشد.
- بعد از جماع (همبستری) نباشد.
- بعد از خوردن غذا نباشد مگر اینکه هضم آن پایان یافته باشد. (حداقل دو ساعت)
- در زنان بعد از وقع خونریزی دوران قاعدگی نباشد.
- بعد از شب بیداری نباشد.
- در هنگام ضعف بدن نباشد و با ضعف نباشد.
- زمانی باشد که بدن او نشیط بود و حرکات او متوالى و متوافق بود.
- شدت سردی آب معتدل باشد تا با بستن منافذ پوست را قوى کند و حرارت غریزى را در داخل بدن نگهدارد.
- بعد از ریاضت و ورزش باشد.
- پیش از این استحمام ماساژ محکم بگیرد و روغن مالی کند.
- تا زمانی در آب سرد بماند که نشاط حاصل شود و پیش از واقع شدن لرز بیرون آید.
- بعد از بیرون آمدن از آب و گذشت زمان کافی (بازگشت حرارت بدن به حالت طبیعی و لباس پوشیدن) غذاى بیشتری نسبت به عادت خود بخورد چرا که هضم او تقویت شده است.
